Historia Szkoły
Historia Szkoły
Do roku 1875 w Mszanie Dolnej działała szkoła trywialna, do której należała również wieś Kasinka Mała. Rozporządzeniem Rady Szkolnej Krajowej z 25 czerwca 1875 r. szkołę trywialną w Mszanie Dolnej przekształcono na szkołę etatową. Do tego związku szkolnego należały gminy i obszary dworskie w Mszanie Dolnej, Kasince Małej, Kasinie Wielkiej, Łostówce i inne.
W dniu 14 lipca 1875 r. szkoła etatowa w Mszanie Dolnej otrzymała plany nauki dla szkół ludowych i wydziałowych, według których polecono prowadzić edukację. Do 1877 r. powiat Limanowa podlegał pod nadzór szkolny w Bochni, zaś od 1 września 1877 r. Rady Szkolnej Okręgowej w Nowym Sączu. W 1883 r. Kasinka Mała została wyłączona ze związku szkolnego w Mszanie Dolnej, gdyż Rada Szkolna Krajowa w 1884 r. zorganizowała w Kasince Małej szkołę filialną.
Z inicjatywą założenia szkoły w Kasince Małej zgodnie z wymaganiami krajowej ustawy z dnia 2 maja 1873 r. wyszła Augusta z Dunikowskich Renbenbancerowa, właścicielka dóbr w Kasince Małej, która z okazji srebrnego wesela w 1883 r. ofiarowała pół morga grantu na fundusz szkolny jako dotację nauczyciela. Swoim wpływem wymogła w gminie, że ta zobowiązała się wybudować budynek szkolny. I tak gmina ofiarowała kwotę 1932 zł, natomiast obszar dworski w Kasince 68 zł. Na wewnętrzne urządzenie szkoły cesarz Franciszek Józef I wyasygnował kwotę 100 zł, a Krajowa Rada Szkolna przeznaczyła na ten cel kolejne 100 zł.
Budynek szkoły oddano do użytku w 1884 r. Był on bardzo mały, ciasny. Mieścił dwie sale lekcyjne o powierzchni 40 m² każda, niewielki korytarzyk i mieszkanie dla nauczyciela. Nauka odbywała się w niezwykle trudnych warunkach lokalowych i przy braku nawet minimalnego wyposażenia szkoły w pomoce naukowe. Pracę utrudniał również brak podręczników i księgozbioru bibliotecznego. Po niedługim czasie dało się odczuć, że szkoła została wybudowana na nieodpowiednim gruncie, łatwo przepuszczającym wilgoć. Budynek uległ zniszczeniu przez grzyb. W 1890 r. wprawiono nowe podłogi, progi; z dolnych ścian usunięto zbutwiałe drewno. Gmina wykonała płot wokół szkoły, wybudowała studnię i kanał odwadniający piwnicę pod budynkiem.
W 1886 r. Krajowa Rada Szkolna Okręgowa przekształciła szkołę filialną w Kasince Małej na jednoklasową etatową. W 1892 r. szkołę etatową przekształcono na szkołę dwuklasową o jednym nauczycielu kierującym i jednym nauczycielu młodszym. Pierwszym nauczycielem, a zarazem kierownikiem nowo zorganizowanej szkoły, był Michał Izworski. W 1893 r. Wysoka Rada Szkolna Krajowa we Lwowie wydała nowe plany nauczania. Wprowadzono również nowe książki zwane „Szkółkami”. Każde dziecko po ukończeniu szkoły ludowej zobowiązane było przez dwa lata uczęszczać na naukę niedzielną.
W latach I wojny światowej w działalności i funkcjonowaniu szkoły nie zaszły poważniejsze zmiany. Frekwencja w szkole była bardzo niska. Praktycznie nauka odbywała się zimą. Dzieci zdolne, a było ich sporo, po ukończeniu dwuklasowej szkoły ludowej uczęszczały do szkoły ludowej w Mszanie Dolnej.
W 1926 r. zostało wydane nowe rozporządzenie organizacyjne szkoły. Szkoła dwuklasowa została przekwalifikowana na sześcioklasową o trzech nauczycielach. Nauczyciele prowadzący kronikę szkoły zaznaczali, że na sprawy związane z oświatą zawsze brakowało pieniędzy. Radykalna zmiana pod tym względem nastąpiła dopiero w 1937 r., kiedy kierownictwo szkoły objął Stanisław Szczerba, społecznik i pełen inicjatywy organizator. Wtedy budynek został odnowiony i wyremontowany. Koszt tych robót pokryła tutejsza ludność, która poddała się dobrowolnemu opodatkowaniu w wysokości 2 tysięcy złotych. W 1937 r. został po raz pierwszy utworzony i powołany do życia Komitet Rodzicielski. Stanisław Szczerba cały swój wysiłek zwrócił na powiązanie szkoły z życiem wsi, podniesienie poziomu pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły, poprawę frekwencji dzieci na zajęciach.
W okresie międzywojennym szkoła w szybkim tempie stała się ośrodkiem nauki, kultury i postępu. Nauczyciele oprócz swych codziennych obowiązków zawodowych byli organizatorami życia kulturalnego i gospodarczego we wsi. Na terenie szkoły działały organizacje uczniowskie i sklepik uczniowski. W 1937 r. nauczyciele założyli koło gospodyń wiejskich i kółko rolnicze. W tym okresie rocznie średnio 226 dzieci uczęszczało do szkoły, natomiast około 50 nie realizowało obowiązku szkolnego.
Szkoła w Kasince Małej od 1926 r. była szkołą główną, sprawującą nadzór nad szkołą filialną nr 2 w „górnej wsi” i szkołą filialną nr 3 w przysiółku Zagródce. Tak było do 1932 r. Od tego roku istnieją w Kasince Małej trzy samodzielne szkoły.
Okres od 01.09.1939 r. do 28.01.1945 r. to lata okupacji hitlerowskiej. Oświata i kultura polska były systematycznie tępione. Zlikwidowano uczelnie średnie i wyższe, wymordowano elitę umysłową Polski. Szkolnictwo powszechne zaś miało przygotować jedynie kadry robotników dla Rzeszy. Ale właśnie na gruncie oficjalnej szkoły powszechnej w ramach jawnego i dozwolonego nauczania, nauczyciel polski dokonał wiele i to jest jego niezaprzeczalną zasługą. Ponadto brał on udział w nauczaniu tajnym, narażając życie. Także ośrodek tajnego nauczania powstał w Mszanie Dolnej i oddziaływał na całą okolicę. W Kasince Małej tajne nauczanie prowadzili nauczyciele Stanisław Szczerba i Maria Skrzat.
Nauka w szkole rozpoczęła się 02.10.1939 r., po zakończeniu działań wojennych i po naprawieniu uszkodzeń budynku szkolnego. Większym zniszczeniom uległy urządzenia wewnętrzne szkoły i pomoce naukowe. Splądrowały je i zawłaszczyły wkraczające wojska hitlerowskie. W pierwszych miesiącach nowe władze szkolne wydały zarządzenie oddania wszystkich podręczników. Oddano jednak zaledwie niewielką część, a resztę nakazano dzieciom ukryć w domach. W późniejszych latach wiele nowych podręczników, szczególnie do historii i języka polskiego, dostarczał ośrodek tajnego nauczania. Nauczyciele bowiem stanęli do pracy w szkole z myślą służenia społeczeństwu polskiemu i nie załamali się pomimo prześladowań, szykan, przykładów bestialskiego obchodzenia się z aresztowanymi kolegami. Jak zanotowano w kronice szkolnej: Nauczycielstwo pracowało ofiarnie o „głodzie i chłodzie”, wyprzedając resztki ocalałego własnego mienia – „pensja” bowiem nauczycielska nie wystarczała na kupno 1 kg tłuszczu.
Uczniowie przez cały okres wojny uczęszczali do szkoły regularnie, nie tracąc żadnego roku. Dłuższych przerw w pracy szkoły nie było, poza kilkoma spowodowanymi brakiem opału w ciężką, mroźną zimę. Nawet pacyfikacja wsi we wrześniu 1944 r. nie zahamowała normalnego biegu życia szkoły. Uczniowie pod koniec każdego roku szkolnego otrzymywali świadectwa w języku polskim i niemieckim.
W 1945 r. po kilkudniowych intensywnych operacjach wojennych na terenie Kasinki Małej, podczas których wieś kolejno zmieniała posiadaczy, w dniu 29.01. wojska armii sprzymierzonych definitywnie zajęły wieś. W czasie działań spłonęło doszczętnie kilkadziesiąt gospodarstw, a wiele odniosło poważne uszkodzenia. Ucierpiała również szkoła. Spalono płot wokół budynku, zniszczono dach, studnię, zdemolowano urządzenia wewnętrzne szkoły. Po prowizorycznym naprawieniu uszkodzeń rozpoczęto normalne zajęcia w dniu 12.02.1945 r.
W maju obchodzono uroczyście Święto Odrodzonej Szkoły Polskiej z udziałem uczniów, rodziców, którzy tłumnie przybyli, aby nawiązać znowu bliski kontakt ze szkołą i zamanifestować swą radość. Szkoła polska wkroczyła na nową drogę rozwoju. Pierwsze Święto Zmarłych w wolnej Polsce było hołdem złożonym pamięci bohaterów poległych w walce za ojczyznę. Społeczność kasinczańskiej szkoły wzięła w tym święcie czynny udział.
W 1946 r. założono w szkole Drużynę Harcerzy. Nauczyciele w dniach 14-16.02.1946 r. przeprowadzili pierwszy po wojnie sumaryczny spis ludności.
Kolejne lata upłynęły pod znakiem dalszej planowej pracy wychowawczej, dydaktycznej, administracyjno-gospodarczej i oświatowo-społecznej. Nadrabiano zaległości, jakie powstały w tych dziedzinach w czasie okupacji. Ponieważ budynek szkolny, jakkolwiek odnowiony i przystosowany do potrzeb nauczania, nie mógł pomieścić dużej liczby dzieci (250), postanowiono zrealizować plan, który powstał z inicjatywy kierownika szkoły Stanisława Szczerby już przed wojną - rozbudowy lokalu szkolnego, w szczególności wykonanie poddasza. Mieszkańcy Kasinki chętnie zobowiązali się sfinansować tę budowę, zarówno świadczeniami pieniężnymi, jak i w materiale i robociźnie. Gmina również zapewniła pewną pomoc w ramach budżetu szkolnego. W stosunkowo niedługim czasie, już drugi raz w dobie powojennych zniszczeń i ogólnej ciężkiej sytuacji kraju, mieszkańcy wsi zdobyli się na poważny wysiłek, nie czekając na pomoc z zewnątrz i nie żałując trudu, aby zapewnić dzieciom odpowiednie warunki zdobywania wiedzy i dodając w ten sposób swoją cegiełkę do wielkiego dzieła odbudowy Polski. Nauczyciele poświęcali pracy godziny popołudniowe, organizując kursy w zakresie siedmioklasowej szkoły podstawowej. Drużyna Harcerska zorganizowała własną świetlicę, urządzała festyny, a uzyskane fundusze przeznaczano na zakup pomocy dydaktycznych. Działało prężnie Szkolne Koło Młodzieży PCK, które zajęło się w szczególności zagadnieniem higieny osobistej uczniów i kultury życia codziennego oraz pomocą w nauce słabszym uczniom.
W 1947 r. szkoła w Kasince Małej stała się szkołą siedmioklasową, a w 1966 – ośmioklasową. Absolwenci po zdaniu egzaminów kontynuowali naukę w szkołach średnich, takich jak Liceum Pedagogiczne, Liceum Ogólnokształcące, Liceum Przedszkoli, Szkoły Zasadnicze górnicze i hutnicze. W 1960 r. zorganizowano w Kasince dwuletnią szkołę rolniczą. Nauczyciele brali czynny udział w pracach przygotowawczych do wyborów do rad gromadzkich.
W szkole odbywały się wszystkie uroczystości państwowe obowiązujące młodzież szkolną w tym czasie, m.in. rocznice Oswobodzenia Warszawy, Święto Wojska Polskiego, Dni Oświaty, Książki i Prasy, Święto Pokoju, rocznice Rewolucji Październikowej, a nawet rocznice urodzin Józefa Stalina. Uroczyście obchodzono Święto Pracy, uczniowie brali udział w pochodach i defiladach organizowanych z tej okazji w Mszanie Dolnej. Nauczyciele podejmowali akcję zwalczania analfabetyzmu, organizując kursy przy szkole. W trosce o zdrowie młodzieży przeprowadzano szczepienia ochronne, badania lekarskie, każdemu dziecku założono kartę zdrowia. Źle odżywionych, słabych uczniów kwalifikowano na wczasy dziecięce.
W 1949 r. Stanisław Szczerba założył w Kasince Małej przedszkole, którego pierwszą kierowniczką była Kazimiera Niedośpiał. Wówczas uczęszczały do niego przede wszystkim dzieci robotników (przeważnie biedniejsi mieszkańcy wsi), którzy pracowali przy budowie odcinka drogi państwowej Mszana Dolna – Lubień. Przedszkole początkowo mieściło się w prywatnym domu p. Śliwińskiej. Było to przedszkole 5-godzinne, a 05.05.1964 r. zostało przekwalifikowane na 9-godzinne. 20.08.1964 r. przedszkole zmieniło lokum, przeniosło się do p. Marii Mrażek i funkcjonowało w tym budynku do 31.08.1989 r.
Ważnym wydarzeniem w życiu całej wsi były obchody 20. i 30. rocznicy Strajku Chłopskiego. Na uroczystość w 1957 r. przybył I sekretarz KP PZPR Władysław Gomułka, Józef Cyrankiewicz i wielu przedstawicieli partii i rządu. Cała uroczystość miała miejsce na placu przed osiedlem Szczypki, gdzie chłopi zginęli w czasie Strajku. Z tej okazji wieś doczekała się elektryfikacji. W 30. rocznicę Strajku czynem społecznym i z pomocą zakładów pracy wystawiony został pomnik dla uczczenia pamięci poległych chłopów. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele rządu, ZSRR, wojewódzkich, powiatowych i gromadzkich organizacji społecznych oraz delegaci różnych zakładów pracy z całego województwa.
W latach 1950-1970 kierownikiem szkoły była Maria Skrzat, długoletnia nauczycielka, zatrudniona w Kasince Małej od 1923 r. W 1970 r. kierownictwo objęła Józefa Widzisz, która przeniosła się na własną prośbę do tutejszej szkoły w 1969 r., rezygnując z objęcia kierownictwa Szkoły Podstawowej nr 3 w Kasince Małej. Podjęła się ona kolejnego remontu szkoły – wykonano wówczas nowe podłogi, piece, lamperie we wszystkich salach lekcyjnych. Budynek został wewnątrz i na zewnątrz otynkowany i odmalowany. Kierownik Józefa Widzisz starała się o pozytywne załatwienie parceli pod budowę nowej szkoły, mając nawet fundatora w zakładzie Fabryki Samochodów na Żeraniu. Okazało się to jednak niemożliwe do zrealizowania. Sprawa budowy nowej szkoły przybrała pomyślny obrót dopiero w 1982 r., kiedy kierownictwo szkoły objęła Zofia Żak.
W 1984 r. rozpoczęto budowę nowej szkoły. Wojewódzkie Biuro Projektów w Nowym Sączu zaprojektowało indywidualnie dla Kasinki Małej obiekt duży, mieszczący 9 sal lekcyjnych, salę gimnastyczną, mieszkanie dla nauczyciela, wspaniałe zaplecze z kuchnią, świetlicę. Generalnym wykonawcą inwestycji był Zakład Budowlany „Igloopol” z Limanowej. W budowie pomogła Kopalnia Węgla Turów w Bogatyni, w zamian szkoła została zagospodarowana jako placówka kolonijna dla dzieci górników, którzy przyczynili się do szybszej realizacji inwestycji. Warunki w starym budynku nie odpowiadały wymogom oświaty końca XX w., sale lekcyjne były podstemplowane filarami, budynkowi groziła katastrofa.
W roku szkolnym 1988/89 uczniowie rozpoczęli naukę w nowej siedzibie, w bogato wyposażonych w pomoce naukowe salach i pracowniach, choć z braku możliwości technicznych nie udostępniono wówczas sali gimnastycznej ani terenu wokół szkoły. Jednak wykonawcy dołożyli starań i 19.11.1988 r. odbyło się oficjalne przekazanie całego obiektu. Pod kierownictwem dyrektor Zofii Żak pracowali w nowej szkole nauczyciele: Janina Filipiak, Stanisław Frączek, Wojciech Stożek, Andrzej Smoter, Lucyna Popławska, Józefa Filipiak, Teresa Stożek, Józefa Widzisz, Elżbieta Strug, Lucyna Postrożna oraz nauczyciele emeryci – Maria Stożek, Stanisława Stożek, Kazimierz Dębski; panie Halina Łysek i Anna Piwowarska zatrudnione w Szkole Podstawowej nr 2 w Kasince Małej uzupełniały etat w tutejszej placówce.
Uroczystość przekazania szkoły do użytku 19.11.1988 r. urosła do rangi święta Kasinki Małej, była obchodzona pod hasłem: „W hołdzie poległym, z dedykacją potomnym, z myślą o Polsce”. W wystąpieniu dyrektor Zofii Żak oraz części artystycznej przypomniano zgromadzonym czas, kiedy Polska odzyskała niepodległość, tragiczne dni sierpniowego strajku w 1937 r., lata II wojny światowej. Symboliczne klucze przekazał dyrekcji wiceprzewodniczący Rady Narodowej Miasta i Gminy, I sekretarz KMG PZPR Józef Pitala. Szkole został wręczony sztandar, który był uhonorowaniem pracy placówki.
Po przeprowadzonej wizytacji szkoła została wyróżniona przez Wydział Oświaty i Wychowania w zakresie zagospodarowania wolnego czasu uczniów w soboty, organizacji feryjnego wypoczynku dzieci, wdrażania w życie nowego sposobu kontroli i oceniania uczniów z kultury fizycznej, w kolejnych latach za całokształt pracy szkoła otrzymywała oceny wyróżniające i bardzo dobre.
Z dniem 01.09.1989 r. do Szkoły Podstawowej nr 1 zostało przeniesione przedszkole i funkcjonowało jako odrębna placówka pod nazwą Państwowe Przedszkole w Kasince Małej.
28.11.1990 r. miało miejsce kolejne doniosłe wydarzenie w historii szkoły – uroczyste poświęcenie szkoły i sztandaru. W uroczystości wzięli udział zaproszeni goście: wizytator KOiW Grażyna Wiśniowska, burmistrz Miasta i Gminy Antoni Róg, ks. dziekan z Mszany Dolnej Antoni Pawlita, ks. proboszcz Kasinki Małej Stanisław Uryga, ks. katecheta Andrzej Zemła, przedstawiciele samorządu lokalnego, przedstawiciele byłego Komitetu Budowy Szkoły, grono pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 2 w Kasince Małej z dyrektorem Eugeniuszem Sieją na czele. Uroczystość uświetniła orkiestra dęta OSP z Kasinki Małej.
Decyzją Ministra Edukacji Narodowej w 1990 r. wprowadzono naukę religii do szkoły. Ksiądz katecheta stał się członkiem Rady Pedagogicznej, w dziennikach pojawił się nowy przedmiot – katecheza. Nowym nauczycielem został ks. Andrzej Zemła.
Uczniowie reprezentowali szkołę w konkursach, olimpiadach przedmiotowych w gminie i województwie, zajmując czołowe miejsca, uzyskując tytuły laureatów (konkurs historyczny, geograficzny, matematyczny, wiedzy technicznej, „Ochrona środowiska na wsi”, Turniej Wiedzy Pożarniczej). W zakresie wychowania – Samorząd Szkolny w konkursie o tytuł „Jesteśmy Samorządni” został zwycięzcą w gminie, zajął też II miejsce w konkursie „Mistrzowski Samorząd Socjalistycznej Szkoły”. Zespół wokalno-instrumentalny zdobył I miejsce w konkursie „Śpiewamy Kolędy i Pastorałki” organizowanym przez Miejski Ośrodek Kultury w Mszanie Dolnej. W 1999 r. uczniowie zajęli I miejsce w teleturnieju językowym „Słowa, słówka i półsłówka”. Odnieśli też zwycięstwo w konkursie ogłoszonym przez naczelnika Obrony Cywilnej Miasta i Gminy z okazji 37. rocznicy powstania obrony cywilnej. SKO zostało wyróżnione za osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania idei i praktyki zorganizowanego oszczędzania. Popularyzowanie oświaty zdrowotnej, uczenie nawyków higienicznych, dbałości o zęby, estetykę klas, korytarzy i otoczenia szkoły, niesienia pomocy samotnym i chorym zostało nagrodzone I miejscem w Wojewódzkim Konkursie Czystości PCK, Kuratorium Oświaty i WSSE „Nasza szkoła czysta i zdrowa” w 1993 i 1994 r., co było także osobistym sukcesem dyrektor Zofii Żak i opiekunki Koła PCK Lucyny Postrożnej.
Uczniowie zdobywali puchary przechodnie w konkursie „Sprawni jak żołnierze” oraz wiele osiągnięć w zakresie sportu, turystyki i bezpieczeństwa w ruchu drogowym, które miały miejsce na szczeblu gminy i województwa. Uczeń Wacław Skolarus zdobył tytuł Mistrza Polski w trialu rowerowym, III miejsce w Światowych Igrzyskach Młodzieży w Szwajcarii. Młodzież zajmowała I miejsca w mistrzostwach MOS-u w turnieju piłki nożnej i ręcznej. W szkole często odbywały się gminne, międzyszkolne, wojewódzkie zawody sportowe z różnych dyscyplin. W 1999 r. MOS zorganizował w szkole Młodzieżowe Mistrzostwa Powiatu Limanowskiego w kolarstwie. W 1997 r. Rada Gminy, uznając zaangażowanie w kulturę fizyczną oraz gratulując zdobycia czołowych miejsc w wielu zawodach, przekazała szkole nagrodę pieniężną do wykorzystania na cele rekreacyjne w placówce. W 1999 r. rozegrano przy szkole cyklotrialowe zawody o Puchar Firmy Markam, Marka Skolarusa.W sportowej imprezie wzięli udział zawodnicy należący do światowej czołówki. Szkoła Podstawowa nr 1 w Kasince Małej okazała się najlepsza w klasyfikacji szkół i otrzymała główną nagrodę.
06.05.1995 r. w szkole odbyła się gminna uroczystość uhonorowania laureatów konkursów przedmiotowych, ich rodziców i nauczycieli, dzięki którym zdobyli tytuł „najlepszego z najlepszych”. Gratulacje zwycięzcom składali wizytatorzy KOiW, przedstawiciele Gminy i Urzędu Miasta z wójtem i burmistrzem na czele, dyrektorzy szkół miasta i gminy, duszpasterze.
Ze względu na dużą odległość Kasinki Małej od miasta i trudności związane z dojazdem, szkoła wykorzystywała wszystkie okazje, żeby dzieciom zapewnić kontakt z teatrem, aktorem i „żywym słowem”. Wielokrotnie organizowane były wizyty teatru w szkole (m.in. Teatrzyku Maski i Aktora, Teatru Studio Mobile z Krakowa, aktorów scen warszawskich, wrocławskich, Teatru „Bagatela”, zespołu muzycznego „Syrbacy” z Nowego Sącza, Krakowskiego Teatru Lalek, aktorów z Agencji Artystyczno-Cyrkowej „Padwa” z Zamościa); odbywały się także cykle koncertów Państwowej Filharmonii im. Karola Szymanowskiego z Krakowa.
W czasie wakacji w ramach współpracy z organizatorem kolonii dzieci wyjeżdżały na wycieczki autokarowe do miast. W ferie korzystały z wypoczynku w kraju i za granicą, który często organizował ks. proboszcz Stanisław Uryga. Uczniowie, którzy nie wyjeżdżali na wypoczynek, mogli spędzić wolny czas na przyszkolnym lodowisku czy w sali gimnastycznej, gdzie odbywały się zawody sportowe, konkursy, dyskoteki.
Dla środowiska lokalnego były wystawiane kilkakrotnie jasełka. Występy te cieszyły się wielką popularnością wśród mieszkańców wsi. Za zebrane pieniądze uczniowie m.in. wyjechali do Zakopanego na tygodniowe wczasy.
W ramach wymiany kulturalnej i zacieśniania przyjaźni między kasinczańskimi szkołami organizowano wiele wspólnych uroczystości państwowych. Młodzież spotykała się często na zawodach, wspólnych uroczystościach w kościele, żyła w dobrych stosunkach sąsiedzkich. Dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 2 przyjeżdżały z występami artystycznymi, spotkania kończyła wspólna zabawa taneczna. Tradycją były spotkania nauczycieli ze wszystkich kasinczańskich placówek oświatowych z księżmi na uroczystym opłatku. W 1994 r. uroczystość tę uświetnili swoją obecnością ks. dziekan z Mszany Dolnej, wizytator KOiW oraz władze Gminy Mszana Dolna, które przejęły zarząd oświatą w gminie.
W 1997 r. utworzono Zespół Szkoły i Przedszkola w Kasince Małej w związku z tym, że Przedszkole weszło w jego skład.
W kolejnych latach w zakresie dydaktyki postawiono na rozwój umiejętności i ciekawości intelektualnej uczniów poprzez odejście od nadmiernej wiedzy encyklopedycznej. Zwrócono uwagę na rozwój zainteresowań, zindywidualizowane, podmiotowe traktowanie ucznia w procesie dydaktycznym, zapewnienie pomocy dzieciom napotykającym trudności. W zakresie wychowania dążono do integracji działań wychowawczych szkoły, rodziny, kościoła. Postawiono na kształtowanie u każdego ucznia charakteru prawego, odpowiedzialnego oraz na rozwój samorządności uczniów. Przy współudziale nauczycieli, rodziców i uczniów opracowano kryteria ocen z zachowania. Nasilono pracę w zakresie rozwijania edukacji ekologicznej i promowania zadań „Zdrowej Szkoły”. Szkoła aktywnie prowadziła działalność dobroczynną na rzecz potrzebujących, co zostało dostrzeżone i zaakcentowane w czasopiśmie „Wychowawca”. Uczniowie nieprzerwanie angażują się w działalność charytatywną, włączając się w akcje lokalne i ogólnopolskie.
W latach 90. szkoła borykała się z trudnościami wynikłymi z nowej sytuacji gospodarczej kraju. Dotacje oświatowych władz wojewódzkich nie wystarczały na utrzymanie obiektu szkolnego. Jednak dzięki zaangażowaniu uczniów, rodziców, nauczycieli i umiejętnościom dyplomatycznym dyrektor Zofii Żak udało się wzbogacić budżet szkoły. Rodzice i nauczyciele, nie szczędząc sił i czasu, organizowali zabawy dochodowe w szkole. Plac przed szkołą został wykorzystany jako miejsce postoju autokarów wycieczkowych przywożących turystów na Lubogoszcz. Sami uczniowie zdecydowali, że będą płacić za świadectwa, a dochód zasili kasę Samorządu Szkolnego. Uzyskane fundusze przeznaczono na imprezy szkolne dla uczniów (Mikołajki, opłatek szkolny, tradycyjne ostatki, Dzień Dziecka, bal noworoczny), remonty szkolne i usługi, zakup pomocy dydaktycznych, nagrody dla uczniów. Społecznie wspólnym wysiłkiem rodziców, nauczycieli i młodzieży urządzono budynek szkoły, zagospodarowano jego otoczenie, doprowadzono gaz przewodowy. Rodzice bardzo chętnie współpracowali ze szkołą. Jeśli istniała potrzeba, wykonywali wszelkie remonty i naprawy.
Szkoła sprostała nowym wymogom gospodarczym i ekonomicznym, była stawiana w prasie za wzór dla innych placówek województwa borykających się z podobnymi trudnościami. Szkoła dla całego środowiska była najważniejszą instytucją we wsi.
W roku szkolnym 1999/2000 została wprowadzona reforma szkolnictwa, z którą wiąże się powstanie Gimnazjum nr 2 w Kasince Małej. Uczęszcza do niego młodzież z obwodów trzech szkół. Ze środków finansowych wypracowanych przez rodziców wykonano plan nadbudowy szkoły i zgromadzono 50 000 zł na rozbudowę. Cała inwestycja została zrealizowana przez Gminę Mszana Dolna. W ciągu jednego roku dokonano nadbudowy piętra, które uroczyście przekazano młodzieży 14.09.2002 r. Jednocześnie Gimnazjum nr 2 w Kasince Małej nadano imię ks. kan. Stanisława Urygi. Od tej pory społeczność ZPO corocznie obchodziła w ten dzień Święto Szkoły. Od 2010 r. uroczystość przeniesiona została na dzień 18.11., w którym przypada rocznica śmierci Księdza Stanisława. Obchody te przebiegają zawsze w podniosłej, uroczystej atmosferze. Uczniowie, rodzice, nauczyciele, zaproszeni goście uczestniczą w Mszy Św. sprawowanej w intencji Patrona szkoły, zmarłych pedagogów i uczniów, następnie wszyscy udają się na cmentarz, by tam przy grobie Księdza Urygi wspólnie odmówić modlitwę, zapalić znicze i złożyć wiązanki kwiatów. Dalsza część obchodów ma miejsce w sali gimnastycznej ZPO, gdzie młodzież przedstawia program artystyczny będący uczczeniem pamięci Patrona. Stałym punktem akademii jest ślubowanie klas pierwszych, które stają się pełnoprawnymi członkami społeczności Gimnazjum. Wyjątkowo doniosły charakter miały obchody Święta Szkoły w 2012 r., kiedy to nastąpiło poświęcenie i oficjalne wręczenie sztandaru Gimnazjum. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz Gminy Mszana Dolna, dyrektorzy placówek oświatowych z terenu gminy, emerytowani nauczyciele szkoły.
W roku 2002 utworzono Zespół Placówek Oświatowych w Kasince Małej, w skład którego weszło Przedszkole, Szkoła Podstawowa nr 1 i Gimnazjum nr 2.
Z dniem 31.08.2004 r. dyrektor Zofia Żak po 38 latach pracy pedagogicznej, w tym 22 latach kierowania szkołą w Kasince Małej, odeszła na emeryturę. 01.09. miała miejsce uroczystość podziękowania Pani Dyrektor za wieloletnią pracę. Wśród licznie przybyłych gości pojawili się przedstawiciele Kuratorium Oświaty, Urzędu Gminy, Służby Zdrowia, ZNP, księża, emerytowani nauczyciele, rodzice. Trud powadzenia szkoły przejęła mgr Anna Piwowarska.
Dzięki skutecznym rozwiązaniom organizacyjnym, prężności podejmowanych działań oświatowo-wychowawczych szkoła może poszczycić się wieloma osiągnięciami uczniów w konkursach przedmiotowych, tematycznych, artystycznych, a także znakomitymi wynikami w olimpiadach, turniejach i zawodach sportowych. W 2011 r. Gimnazjum otrzymało tytuł Szkoły Odkrywców Talentów, który świadczy o tym, że placówka przyczynia się do odkrywania, promocji i wspierania uzdolnień młodzieży. Szkoła była organizatorem wielu ciekawych i udanych imprez kulturalno-oświatowych i sportowych, m.in. gminnych obchodów Święta Odzyskania Niepodległości, Uchwalenia Konstytucji 3 Maja, uroczystości 50-lecia pożycia małżeńskiego par z Gminy Mszana Dolna, Gminnego Przeglądu Małych Form Teatralnych, Konkursu Wiedzy o Gminie Mszana Dolna, Turnieju Mini Piłki Nożnej im. Wojciecha Stożka. Corocznie, od 2000 r., szkoła organizuje gminne i powiatowe Eliminacje Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego. Rozmach, liczba gości, imponująca pula nagród, liczne grono sponsorów i atmosfera towarzysząca eliminacjom powiatowym nadają tej imprezie wysoką rangę.
Kolejnym ważnym wydarzeniem w historii szkoły było poświęcenie i uroczyste oddanie do użytku nowego boiska sportowego wykonanego w ramach programu „Blisko Boisko”, które odbyło się 31.08.2008 r. Uroczystą akademię przygotowali uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum, koncertowała orkiestra „Echo Gór”, była loteria fantowa, atrakcje dla dzieci, zabawa taneczna; na nowej murawie rozegrali mecze gimnazjaliści z terenu gminy, drużyna Marszałka Województwa Małopolskiego oraz drużyna Wójta Gminy Mszana Dolna.
Szkoła ma to szczęście, że kierują nią oddani sprawie dyrektorzy i poświęcający się edukacji i wychowaniu młodzieży nauczyciele.
Kierownicy/Dyrektorzy Szkoły:
Michał Izworski (1884-1887) Karol Kostrzewski (1887-1893) Jan Durbas (1894-1915) Ignacy Paszkowski (1921-1925) Władysław Wilk (1926-1930) Izabela Wilkowa (1930-1935) Maria Małecka (1935-1937) Stanisław Szczerba (1937-1950) Maria Skrzat (1950-1969) Józefa Widzisz (1969-1982) Zofia Żak (1982-2004) Anna Piwowarska (2004-2019) Magdalena Obajtek (2019-obecnie)
Katecheci: Ks. Proboszcz Stanisław Uryga Ks. Andrzej Zemła Ks. Jacek Piszczek Ks. Edward Łatka Ks. Krzysztof Bakalarz s. Anna Jonkisz Ks. Stanisław Migiel Ks. Mariusz Kopacz Ks. Konrad Kozioł Ks. Dominik Popielarczyk Mgr Katarzyna Filipiak |
Po 1987 r. następujący nauczyciele pracowali w Szkole: Baran Jadwiga, Dębski Kazimierz, Filipiak Janina, Filipiak Józefa, Flig Janina, Frączek Stanisław, Kozak-Stożek Agnieszka, Krzan Danuta, Łysek Halina, Niziński Krzysztof, Popławska Lucyna, Smoter Andrzej, Stożek Maria, Stożek Stanisława, Stożek Teresa, Stożek Wojciech, Szarek Halina, Szlaga Barbara, Widzisz Józefa, Wtorkiewicz-Kaleta Eliza, Ziemianin Janina |
W Zespole Placówek Oświatowych pracuje obecnie 29 nauczycieli: mgr Anna Piwowarska, mgr Krystyna Rutkowska-Topinek, mgr Lucyna Bieniek, mgr Dorota Borowiec, mgr Ewa Cetnarowska, mgr Katarzyna Filipiak, mgr Paweł Gargas, mgr Zofia Grygiel, mgr Lidia Kaczmarczyk, mgr Zbigniew Kania, mgr Lucyna Postrożna, mgr Joanna Kubowicz, mgr Małgorzata Kuziel, mgr Małgorzata Łabuz, mgr Justyna Łazorko, mgr Anna Niżnik, mgr Katarzyna Nawara, mgr Izabela Obajtek, mgr Urszula Pietrzak, mgr Elżbieta Piwowar, mgr Magdalena Obajtek, mgr Elżbieta Strug, mgr Grażyna Szczypka, mgr Łukasz Szlachetka, mgr Marcin Szołdrowski, mgr Urszula Szyrszeń, mgr Agnieszka Wcisło, mgr Lucyna Ziemianin, ks. mgr Dominik Popielarczyk.
Pracownicy administracji i obsługi: Helena Bierowiec, Maria Główka, Renata Filipiak, Urszula Perz, Ewa Stożek, Lucyna Stożek, Agata Sysło, Marek Szczypka, Monika Śmiałek, Krystyna Zięba.
Na podstawie kronik szkolnych oprac. Dorota Borowiec